In the Bush!

Afgelopen week door de weeks tot weinig gekomen.
Onbegrijpelijk en treurig nieuws van het thuisfront gekregen en we voelden ons nogal nutteloos, zo ver weg.

We zijn een beetje door de week heen gesukkeld en hebben veel achter de computer gezeten. Het weer had zowaar door dat het gewoon grijs moest blijven. ;)

Voor het weekend stond wel al een poosje een uitje gepland.
Geïniteerd door Jason; een heel leuke collega van Lennart.
Diep in zijn hart een echte countryboy, vond hij dat we toch op zijn minst een stukje van de countryside mee moesten krijgen.
In de eerste instantie zagen we er wat tegenop, maar uiteindelijk zijn we erg blij dat we met hem meegegaan zijn.

Vrijdagavond direct uit werk, kwamen Jason en Lennart mij van huis ophalen en zijn we de drukke stad uitgereden. Sydney is met wijken en voorsteden eindeloos lang, maar het wachten wordt beloond, doordat je daarna vrij snel de Blue Mountains in het vizier krijgt en… frissere lucht inademt!

Daar het in de planning ligt dat we in dit gebied komend weekend gaan mountainbiken, zijn we slechts voor een korte tussenstop in Katoomba gegaan.

De auto werd bij een mooi uitkijkpunt geparkeerd en vervolgens zijn we via een avontuurlijke trap een stuk naar beneden gelopen om the Three Sisters* van dichtbij te bewonderen. Het was er heerlijk rustig, zo aan het einde van de dag. Geen bussen of verdwaalde tourist te zien, alleen wij en de zonsondergang.

The Three Sisters; een van de hoogtepunten;) in National Park the Blue Mountains
*Voor legende: http://www.bluemts.com.au/tourist/thingsToDo/threeSisters.asp

‘s Avonds zijn we doorgereden tot aan het plaatsje Lithgow (bestaande uit een lange straat en een park). Onderweg passeerden we gemoderniseerde kolenmijnen en weilanden met koeien, schapen en paarden. Het countrygevoel werd langzaam aangewakkerd en bij Lithgow aangekomen, zagen we zelfs al echte Rednecks! ;) Lennart heeft z’n felroze nieuwe polo toch maar even uitgetrokken.

Constructie boven ons/de weg met bakken kolen

Zaterdag vroeg op en, na een stevig ontbijt bij ons motel, de geairconditioneerde auto in!
Nodig ook, want in Sydney zijn we gewend aan een gemiddelde temp. van 20C met zeewind, bewolking en regen., maar hier is het Warm. Zonder windje. Ineens was het hoogzomer. ;) Jason zat al vrij snel met blote bast in de auto, in korte broek en met rieten cowboyhoed op; de Countryboy was opgestaan.
In de ochtend was het al zeker 30C. Onderweg hoorden we mensen klagen dat het wel eens mocht gaan regenen. De Bush zag er ook droog uit. Bizar, daar dit nog steeds de staat NSW is en we op veel plaatsen met overstromingen te kampen hebben.

In the country...

En de Bush!

Heel jammer, ook hier zie je (als in NZ) wel veel kangeroo -en wombatborden, maar er hobbelt of hupst niets vrolijk door het veld. Soms ligt er een op de weg, maar die hupst dan niet meer...

In een slaperig plaatsje gestopt bij een leuk antiekwinkeltje en daarna doorgereden naar Mudgee, waar we, in een park, over een biologisch marktje gewandeld hebben en zelfgemaakte jams hebben geproefd en gekocht.

Mudgee bestaat voornamelijk uit twee elkaar kruisende hoofdstraten, met centraal aan de kruising een oud hotel, waar we wat gedronken hebben.

(Het ontwerp van dit stratenplan (?) bleek zo succesvol, dat het 14 jaar later voor Melbourne is herbruikt.)

Volgens een oude wet was het in Australie vroeger alleen toegestaan drank te schenken, als je ook een bed kon aanbieden. Met als gevolg dat je overal grote ouderwetse hotels tegenkomt, die nog zeker dienst doen als bar, maar niet meer als hotel. Zodra paard en wagen werden ingeruild voor auto’s, waren afstanden ineens overbrugbaar en was het gedaan met de drankweekenden.

We hebben dit weekend een aantal van die hotels/bars aangedaan en waren er alledrie verliefd op. Buiten is vaak en veranda te vinden of een balkon met terras rondom het pand op de eerste verdieping. De ruimtes binnen zijn groot met hoge plafonds en soms kom je glas in lood ramen tegen. Het is leuk om (stiekem) op verkenning te gaan. Je komt leegstaande ruimtes tegen, houten veranda’s en mooi afgewerkte balustrades. Ook ‘ontdekten’ we in een kelder een doolhof van gangetjes en kleine ruimtes, waar men wat kon eten of drinken.
Een rare mix van vergane glorie met plasma schermen tegen de wanden. ;)

Mudgee is omringd door wijngaarden en hoewel het niet zo’n groot wijngebied is als de Huntervalley, zijn er flink wat wijnhuizen te bezoeken!
In de middag hebben we hiervan verschillende opgezocht met aansluitend een bezoek aan een kaasboerderij…

Met de buit zijn we in de schaduw bij een kreekje gaan picknicken. Van top tot teen ingespoten met bugspray en factor 30, maar het eerste mocht niets baten.Wij zijn inmiddels experts geworden in de ‘Ausie Salute’. ;) http://en.wikipedia.org/wiki/Aussie_salute

http://www.ausimports.com/flies.gif

Het eindstation, en verste punt van ons weekendje weg, was Dubbo; The Highway to the Outback! Geïnspireerd door de film Priscilla; Queen of the dessert, was het wel aanlokkelijk om door te rijden en de echte Australische Outback te aanschouwen, maar de dessert zou nog flink wat uren op zich laten wachten. Ookal lijkt het op de kaart zo’n klein stukje. De landbouwgronden aan beide kanten van de weg begonnen al wel roodbruine stukken grond te vertonen.

In Dubbo hebben we net zolang gereden tot we een slaapplek vonden met zwembad. De enige voorwaarde ;). Het werd een ‘cabinpark’, met kleine houten huisjes op palen. Binnen in de cabin kreeg je wel een beetje een trailerparkgevoel door de oudbollige uitstraling. We omschrijven het maar als stylish-camp. ;)
Uitgebreid geplonst, met z’n drietjes op een rij in het zwembad boekjes gelezen, gedouched en geheel verfrist de hipste tent van Dubbo bezocht. ;) The Milestone hotel, waar we op het balkon, comfortabel loungend op banken, gegeten en gedronken hebben. Met in de verte een ondergaande zon... Het was even zoeken in Australie, maar het zomergevoel is gevonden. ;)

Aan het einde van de avond, was het tijd voor een nachtelijk uitstapje en hebben we de auto gepakt. Op zoek naar een open gebied, zonder bomen om ons heen, om in volle glorie in het pikkedonker de sterrenhemel van het zuidelijk halfrond te kunnen aanschouwen.
Ongelofelijk mooi. Zo-veel sterren en zo helder! Dat zie je niet in de stad…
We hebben the Southern Cross en de Jewelbox goed kunnen zien.

Zondag was het weer stralend weer!
We hebben een ontbijtje onderweg gehaald en in een park onder bomen opgegeten.
(Hoe klein een plaats ook is, een park is altijd aanwezig! )Via een andere route zijn we teruggereden naar Sydney. De eerste grote stop was Wellington, waar we grotten bezocht hebben.

Wij kozen voor een rondleiding in de Cathedralcaves.
Mooi, maar het kon niet tippen aan vorige ervaringen als bij grotten bezocht tijdens de Maya-route of de Thailand-Laos reis, waar we in heerlijk koel blauwgroen water in de grotten konden zwemmen. Fascinerend blijft wel dat de kalksteen waaruit deze grotten bestaan, is ontstaan uit schelpen.

Via Orange zijn we naar de Zigzag stoomtrein gereden en we waren net op tijd voor de laatste tocht van de dag. Een heel oud stationnetje in de middle of nowhere met wat treinofielen die ervoor zorgen dat de geschiedenis van deze trein en route niet verloren gaan, prachtig.

Op naar Hogwarts

(Later keerde hij bij een wissel en mochten wij een stukje mee)


Vanaf het Zigzagtreinstation dwars door de bergen een leuke zigzagroute gereden met de auto. We zijn nog door het rijke plaatsje Bathurst gezoefd; De plaats voor rijke Sydneyers om hun kinderen op privescholen te bergen.
Vroeger zaten hier veel banken, waar goudzoekers hun gevonden goud stortten.
(Jason is een wandelende gids ;))

Na de bergen, kwam langzaam ons vertrouwde stadje weer in zicht. Vergezeld met het vertrouwde slechte weer. ;) Noodweer was het zelfs weer eens geweest.
We moeten maar vaker Sydney uit!

http://news.smh.com.au/storms-batter-western-sydney--again/20080117-1mgo.html
http://www.smh.com.au/articles/2007/12/17/1197740183604.html