De kippenhaven

Het is nu 21.10 dinsdag 1 september en we zijn in Maceio gearriveerd na een pittig dagje rijden.
Lennart is geheel in zijn element en zit hier naast me met een big smile op z´n gezicht; voor het eerst sinds een week zit hij weer achter een computer en hij heeft de eerste passwords van vorige gebruikers op zijn computer al gehacked en de timer van de betaalde internetconnectie stilgezet (wat onbeperkt gratis internet voor de rest van de avond betekent).
Waar een mens al niet gelukkig van wordt.

Zondagochtend de auto en een self-drive -informatiepakket ontvangen. We zijn geholpen door een aardige Nederlandse jongen die door de liefde al weer vijf jaar in Recife woonde.
De eerste dag begon lekker rustig met een dik uur rijden. We waren al de nodige slechte wegen gewend met gaten in de weg van Cuba, maar hier zijn de gaten in grotere getale aanwezig, afgewisseld met speedbumps van gerust 30 cm, honden, kippen en kalkoenen, kortom zeer avontuurlijk allemaal. De rit voerde naar Porto Galinhas (de kippenhaven). Deze naam vindt haar oorsprong in het aankomen van ladingen slaven uit Angola , maar daar is niets meer van terug te vinden. Wel vindt je in alle soorten en maten kippen gehouwen uit palmbomen en ook de telefooncellen hebben de vorm van een kip, supercamp!

Na in paniek vier keer de plaats door te hebben gereden, vonden we buiten het toeristenoord ons onderkomen, klein en fijn. Porto Galinhas is ook het toeristenoord voor de Brazilianen zelf, maar aangezien het nu winter is, is het nogal rustig. De stranden zijn helaas niet meer wat ze geweest moeten zijn, doordat ze grotendeels zijn weggeslagen. Bij wat duurdere resorts zagen we opgespoten zand, maar bij ons was de trap naar het strand weggeslagen en lagen er zandzakken om verdere verzakking tegen te gaan. De zee bleek ook een te heftige stroming te hebben om in te zwemmen. s´Avonds zijn we met een busje naar het centrum gegaan waar we weer een churrascaria hebben aangedaan, maar die in Rio is nog niet geevenaard.

De volgende dag hebben we een buggy-excursie geboekt. Het ideale vervoersmiddel op deze wegen! We zijn langs diverse stranden en door palmenbossen gereden. Ook hebben we in een ´natuurlijk zwembad´ ( een door rotsen afgeschermd gebied van de zee) gezwommen. Bij het laatste strandje hebben we een soort van gondeltochtje op een plat houten bootje gemaakt langs een meer dat uitkwam in zee en waar zeepaardjes huisden. Deze werden voor ons opgesnorkeld en in een pot tentoongesteld. Daarna zijn we met het bootje nog een stukje het ernaast gelegen mangrove-gebied in gevaren en Lennart was daarna gaar van de hitte. s´Avonds is hij nog even meegegaan het centrum in, maar daarna is hij snel zijn bedje in gedoken. Als diner heb ik de lokale snacktent opgezocht en pannenkoek met kaas op een stokje gegeten. Het is lekkerder dan je denkt. ;)