Dinsdag een flink stuk gereden, zeker 6 uur.
Vanuit Porto Galinhas door allerlei kleine slaapplaatsjes gereden langs de groene kust.
Het echte Braziliaanse dorpsleven eens meegemaakt, wat een sfeertje.
Men ligt of zit rustig op een veranda of stoeltje, precies wat je eigenlijk moet doen met dit weer en er wordt vrolijk gezwaaid of advies gegeven met het volgen van de weg.
In onze self-drive map en ook in voorstudie van dit traject, kwam naar voren dat er idyllische strandjes of stranden die in de top 10 staan van mooiste stranden van Brazilie te zien zijn onderweg. In de praktijk heb je hier echter een auto met grote hoge wielen voor nodig en ons dappere kleine autootje trok het niet door modderige paden en wegomleidingen door diep rul zand.
Na twee frustrerende pogingen van bijna twee keer een uur, hebben we het maar opgegeven. De eindeloze heuvels vol suikerriet zijn ook prachtig en later in het traject zie je tussen de bomen door stukken zee, dus die kustlijn komt vanzelf in zicht. Tip voor mensen die deze kant op willen gaan; om een van de countless beaches with palmtrees on the way goed te zien is het beste advies om bij een grote pousada of duidelijk herkenbaar restaurant te stoppen; we zagen tijdens de tocht dat deze verbonden zijn met het strand, maar we zijn niet meer gestopt daar we niet te laat aan wilden komen.
Halverwege de tocht voorbij Japaratinga dachten we het strand op te rijden en op een doodlopende weg te zitten, maar na een stukje duingebied, lange zandpaden, klinkers en modder kwamen we uit bij een pontje dat ons de rivier overzette! Lennart vond het super om zo te crossen. Toch een Cameltrophymomentje. ;)
Aan het einde van de rit waren we weer hopeloos verdwaald. Gelukkig hadden we al gehoord van ons informatiepunt in Recife, dat iedereen hopeloos verdwaalt in Maceio en we gewoon borden naar de kust moesten aanhouden. Gouden tip. Flink hoge hotels volgen de kustlijn. Ook hier viel weer op dat het strand zeer smal was, is het de global warming? In de zomer is dit een zeer levendige plaats met veel restaurantjes en barretjes. Deze waren nu grotendeels gesloten, dus we hebben ons achter een computer geinstalleerd.
De volgende ochtend op tijd op en met een taxi naar de Mercado Municipal; deze stond in onze gids vermeld als een bezoek waard. De receptionist en taxichauffeur wilden ons naar de nijverheidsmarkt sturen, ze begrepen niet zo goed wat we op de normale markt wilden. ;) Idd goed om gezien te hebben; alle bedrijvigheid met stalletjes en kopers. Hier krijg je een beeld van het normale leven. Het was nogal slecht weer, dus mooi meegenomen dat het overdekt was. Binnen in het schemerdonker een gigantische vleeshal, daarnaast vis en verderop kleding en kruiden. Richting electrische attributen zijn we toch gekeerd, daar het hier erg armoedig werd en we nogal uit de toon vielen. Deze afdeling bevond zich buiten. Lennart spotte een man die eten uit de vuilnisbak at en langs het spoor stonden zeer krottige stalletjes/huisjes omringd door rondslingerend vuil.
Het was niet zo kleurrijk als de Bazar in Istanbul of de Souk in Marrakech. Het later bezochtte nijverheidsmarktje was aardig, maar niet speciaal, Er werden veel grote rieten kastjes en manden aangeboden en hier een daar een ingelijste opgezette koeien -of lamskop; als souvenir naar Nederland niet zo geschikt. ;)
Terug in het hotel hebben we de auto gepakt voor de rit naar Penedo. Eerst zijn we nog in de stad langs een groot winkelcentrum gereden waar een moderne Hypermarche in zat en hebben we hier wat eten en drinken ingeslagen. Ook kwamen we bij een soort Makro uit waar we even hebben rondgekeken. De meeste waar bestond uit veel gek zingende en pratende Halloweenpoppen en daarnaast werd er bizar grote kerstversiering/verlichting aangeboden?! We hadden bijna een skeletje gekocht dat Thriller zong, maar als je alle poppen tegelijkertijd aanzette, klonk deze versie redelijk vals (voor de goede orde; wij waren het niet die alle poppen hadden geactiveerd!).
Vervolgens ipv naar de boulevard te rijden en deze af te rijden, een afslag gemist en in het arme deel van Maceio terecht gekomen. Rijen krottenhuizen langs de weg en paarden die in plantsoen stonden geparkeerd en daar lekker aan het grazen waren. De Favela´s in Rio lijken er luxe bij. Nog een inval met militaire politie gezien en toen over een brug bij een rivier weer de Linha Verde route opgepakt. Wat een contrasten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten